Iedere uitgever heeft hem: de slush pile. De stapel met aangeboden manuscripten. Een stapel die dagelijks groeit. Die de vrees van is van veel beginnende auteurs. Logisch, want -selfpublishers buiten beschouwing gelaten- hooguit 2% van de manuscripten op deze stapel wordt daadwerkelijk uitgegeven. Bij veel uitgeverijen nog niet eens 1%. Waarom zo weinig?
1. De kwaliteit is niet goed genoeg
Het klinkt vervelend en dat is het ook. Veel ingezonden manuscripten zijn kwalitatief niet ‘boekwaardig’, al denkt de auteur daar soms heel anders over. Einde oefening? Absoluut niet. Volg een schrijfcursus, vraag feedback aan proeflezers, lees veel, zoek schrijftips op internet (mijn blog staat er vol mee) en vooral…blijf schrijven. De uitdrukking ‘oefening baart kunst’ gaat hier zeker op.
2. Je pitcht bij de verkeerde uitgever
Uitgeverijen verschillen van elkaar. Waar de ene uitgever zich vooral richt op bloedstollende thrillers, geeft een ander alleen kinderboeken uit. Doe daarom eerst onderzoek voordat je jouw manuscript de wereld instuurt. Past het boekenfonds van de uitgever bij jouw manuscript?
3. Je manuscript oogt onverzorgd
Een manuscript dat vol spelfouten zit, geen hoofdstukverdeling heeft en nog volstaat met kanttekeningen leest niet prettig. Ook niet wanneer de verhaallijnen briljant zijn uitgewerkt. Een uitgever ziet graag dat de auteur het manuscript zo netjes mogelijk indient. Slordigheden geven het idee dat je jouw manuscript en de uitgever niet serieus neemt. Zonde.
4. Je manuscript voldoet niet aan eisen die de uitgeverij aan aangeboden manuscripten stelt
De meeste uitgeverijen hebben op hun website keurig vermeld hoe zij aangeboden manuscripten willen ontvangen. Luitingh-Sijthoff accepteert bijvoorbeeld alleen manucripten in lettergrootte 12, met een regelafstand van anderhalf. Nergens voor nodig om jouw manuscript dan net even anders aan te bieden en je mogelijke opdrachtgever meteen al tegen de haren in te strijken.
5. Je hebt geen kapstok voor je verhaal
Huh, kapstok? Ja, je leest het goed. Een uitgeverij heeft beperkte middelen en zal keuzes moeten maken. Gaat jouw verhaal over adoptie? Link het aan de huidige nieuwsberichten over afstandsmoeders. Schrijf je over de gevolgen van oorlog? Vergeet niet te benoemen dat het 75 jaar geleden is dat de bevrijding van Nederland (WO II) plaatsvond en hier momenteel veel aandacht voor is. Door dit soort kapstokken ziet een uitgever sneller meerwaarde in jouw verhaal.
6. Je manuscript mist een goede, begeleidende tekst
Een boek heeft niet voor niets een achterkant met tekst. Als lezer wil je in ieder geval een béétje weten waar je aan begint. Wat is de doelgroep? Welk genre? Onderwerp? Zorg dat je jouw uitgever met de juiste bril aan je verhaal laat beginnen. Laat ook weten waarom je juist voor deze uitgeverij kiest. Je manuscript stijgt meteen een aantal plaatsen op de slush pile.
7. Je bent vergeten jezelf voor te stellen
Je hoeft echt niet heel je doopceel te lichten, liever niet zelfs. Maar in een paar zinnen beschrijven wie je bent en waarom je graag een boek wilt schrijven, is wel zo netjes. Heb je al eerder iets gepubliceerd? Vertel dan vooral waar. Uitgevers zijn dol op dat soort informatie.
8. Je hebt geen netwerk
Een goed netwerk in de schrijverswereld is geen vereiste, maar het kan je zeker helpen. Ken je iemand die schrijft? Vraag hem of haar om een korte aanbeveling en stuur deze mee. Heb je de uitgever vorig jaar op een boekenbeurs ontmoet? Refereer hier kort aan. De uitgever kan zich jou misschien niet meer herinneren, maar maakt hier wel uit op dat je jouw schrijfwerk serieus neemt en hier daadwerkelijk in investeert.
9. Je manuscript past niet in de planning van de uitgeverij
Mijn eerste boek is een boek met voorleesverhalen (die nu trouwens weer opnieuw uitgegeven zijn). Toen ik enkele verhaaltjes opstuurde naar mijn uitgever, wist ik niet dat ze op zoek was naar voorleesverhalen. Ik had mazzel. Als ik op dat moment een ander manuscript had ingestuurd, had ik misschien achter het net gevist. Een uitgeverij kan maar een X aantal boeken uitgeven en zal altijd gaan voor een goede balans binnen het fonds. Dat betekent dat ook prima manuscripten regelmatig afgewezen worden.
10. Je reageert niet professioneel
True story: een uitgever kreeg een manuscript aangeboden dat ze graag wilde uitgeven. Ze mailde de auteur meerdere malen, probeerde te bellen… geen enkele reactie. Check je spam! Neem op als een onbekend nummer belt!
Krijg je een afwijzing? Reageer dan niet furieus, klagend of aanvallend. Uitgevers kennen elkaar in veel gevallen. Het laatste wat je wilt, is een uitgever die bij het lezen van jouw naam meteen alle alarmbellen hoort afgaan omdat jij zijn collega hebt beledigd.
Raak je een beetje ontmoedigd van bovenstaande lijst? Niet doen! J.K. Rowling, de schrijfster van Harry Potter, werd door 13 uitgeverijen afgewezen voordat er iemand was die haar verhalen op waarde wist te schatten. Met een flinke dosis doorzettingsvermogen en een lerende houding kun je een heel eind komen.
Wat zijn jouw ervaringen met een slush pile?
Geef een antwoord